از یه جایی به بعد..

دیگه مرض چک کردن موبایلت خوب میشه.

حتی یادت میره موبایل داری... از یه جایی به بعد...

دیگه دوست نداری کسی رو تو خلوتت راه بدی

حتی اگه تنهایی کلافه ات کرده باشه

از یه جایی به بعد فقط یه حس بی تفاوتی داری.

نه از دوست داشتن ها خوشحال میشی نه از دوست نداشتن ها ناراحت

از یه جایی به بعد تو هیجان انگیز ترین لحظات فقط نگاه میکنی.

از یه جایی به بعد دیگه دوست نداری زندگی کنی... 

تو یادت رفته وقتی گریه دارم برای اشکای من شونه باشی

تو یادت رفته باید خونه باشی باید پیش منه دیوونه باشی

نگو خونه بگو دیوار بی در که سرتا پاشو خاموشی گرفته

مگه من توی تقدیرت نبودم شاید دنیا فراموشی گرفته

منتظر مردی نباش كه باهات كنار بياد...

اين اشتباهي ِ كه خيلی از زن ها دچارش ميشن...

تو خودت خوشبختی رو پيدا كن!

آدم‌ها ذرّه ذرّه محو می‌‌شوند، آرام.. بی‌ صدا.. و تدریجی

همان آدم‌هایی‌ که هر از گاهی پیغام کوچکی برایت میفرستند،

 بی‌ هیچ انتظار جوابی‌، فقط برایِ آنکه بگویند هنوز هستند؛

برای آنکه بگویند هنوز هستی‌ و هنوز برای آنها مهم ترینی..

همان آدم‌هایی‌ که روزِ تولد تو یادشان نمی‌رود.

 همان‌هایی‌ که فراموش می‌‌کنند که تو هر روز خدا آنها را فراموش کرده ای.

 همان‌هایی‌ که برایت بهترین آرزو‌ها را دارند و می‌دانند

در آرزو‌های بزرگِ تو کوچکترین جایی‌ ندارند..

همان آدم‌هایی‌ که همین گوشه کنار‌ها هستند برای وقتی‌ که

دل‌ تو پر درد می‌‌شود و چشمان تو پر اشک. که ناگهان

از هیچ کجا پیدای شان می‌‌شود، در آغوشت می‌‌گیرند و می‌‌گذراند

غمِ دنیا را رویِ شانه‌های شان خالی‌ کنی‌.

همان‌هایی‌ که لحظه‌ای پس از آرامشت، در هیچ کجای دنیای تو گم می‌‌شوند

و تو هرگز نمی‌‌بینی‌، سینه ی سنگین از غمِ دنیا را با خود به کجا می‌‌برند..

همان آدم‌هایی‌ که آنقدر در ندیدن شان غرق شده‌ای که نابود شدن

لحظه‌هایشان را و لحظه لحظه نابود شدن شان را در کنار خودت نمی‌‌بینی‌...

همان‌هایی‌ که در خاموشیِ غم انگیز خود، از صمیمِ قلب به جایِ چشمان

تو می‌‌گریند، روزی که بفهمی چقدر برای همه چیز دیر شده است.

گاه دلتنـــــــگ می شوم دلتنـگتر از تمام دلتنگـــــــــی ها

حسرت ها را می شمارم

و باختن ها

وصدای شکستن را

... نمیدانم من کدامین امید را ناامید کردم

و کدام خواهش را نشنیدم

وبه کدام دلتنگی خندیدم

که چنین دلتنگــــــــــــــــم 

زندگی آرام است، مثل آرامش یک خواب بلند..

زندگی شیرین است،مثل شیرینی یک روز قشنگ..

زندگی رویا است،مثل رویای یک کودک ناز..

زندگی زيبا است،مثل زيبایی یک غنچه ی باز..

زندگی تک تک این ساعتهاست،زندگی چرخش این عقربه هاست،

زندگی راز دل مادر من،زندگی پینه ی دست پدر است،

زندگی مثل زمان درگذر است..

زندگي را درياب زندگي درگذر است..!!

من غریبه ایی در بارانم ،

آشنا شدم با چترِ دستانِ تو و همنشینِ دلت ،

چه زیباست باران 

ومن چه غریبه یِ آشنایی شدم برایِ تو